नजर मा तिमि छौ
कहर मा तिमि छौ
यो मनले चुनेको
ठहर मा तिमि छौ

ति नाग बेलि केश
त्यो गुलाबी ओठ
चुमी न अघाउने
रहर मा तिमि छौ

जहा सुखा खन्जर
थियो मन फाटेर
हौसाउदै टाल्न
शहरमा तिमि छौ

म उठ्छु बिहानै
जसै याद उठ्छ
यसै नि मोहनी
लहर मा तिमि छौ

यो मधहोश साझ
यो उन्मादी प्यास
नबिराइ हरेक
प्रहर मा तिमि छौ

म तेहि रमाउछु
जहा तिमि हुन्छौ
नसा बेच्ने भट्टी
जहर मा तिमि छौ

कसैको सपना
बिपना मा तिमि
म पोख्ने गजलजल का
बहर मा तिमि छौ

म मर्न चाहन्छु
ए रात मलाइ तेरो कालो गर्भ भित्र समेट
ए बादल मलाइ तेरो धमील आकृती मा समेट
म मान्छे बाट घ्रीणित बन्नु छ
म अस्तित्व भित्रको ऐजेरु बन्नु छ

उस्ले मलाइ उस्को अस्मिता को खेलाडी ठान्छे
गल्ती सधै मेरै ठान्छेर
सधौ
भावनाको सुल रोप्छे
जहा प्रहार गरिनु हुन्न थ्यो कहिलै
सत्रु ले पनि
तर हैन उ सत्रु हैन
तर उ के हैन?
मैले सजाएको सपना हो उ
मेरो आधा
र हो बाच्नुको
आधार्नौ छिनि सकेपछी पनि
ए काल के सोच्दै छस हँ तँ
ेलैजा तेरो गर्भ भित्र लैजा
बिभत्स या चुपचाप!

सँधै बिरानो भएर बाँचे
जडौरी मनका रहर हरु
टालेँ कति टालें
ए समय तैले आजित बनाइस मलाइ
म सल्ला झै सुसाउने कहा थियँ
म मनसुन झै बद्लिरहने कहा थियँ
तर थियँ एक कठोर सपना
तर थिय एक कोमल भावना
तर आज पनि छु कसैसंग निचोरिएको
कसै भित्र पोखिएको
ए हावा उडा मलाइ पनि उडा
जहा हुरि बनेर उड्चस तँ
तेहा भुवरी पर्न चाहन्छु म

ए रात तेरो बिकराल छाँया भित्र
तेरो कालो अस्तित्व भित्र
मेरो अस्तित्व नामेट पार
किनकी म एक कर्तुत हुँ
एक खराब चरित्र हुँ म

उ रोएकी स्वाङ पारेर रुवाय्छे मलाइ
हो कम्जोरि मेरो तेहि छ
म उसको नयन भरिलो देख्न सक्दिन
त्यसैले ए यमराज तिम्री बहि खाता पल्टएर
सप कर्तुत हरु को एक एक हिसाब गरेर
तड्पाएर लुट मेरो प्राण
म निसब्द हराउन चाहन्छु
म मर्न चाहन्छु
उस्लाइ था थियो म उसको जवानी लुट्न चाहन्छु
तर किन लुटाइ उसले निस्वार्थ
उसलाइ यो पनि थाह थियो म उसलाइ बर्बाद पार्ने चाहन्छु
तर किन बर्बाद पारी आफुलाइ
म कसम खाएर भन्छु
उसलाइ झुट थाह थियो
उसलाइ कपट थाथियो
तर मेरो चोखो उपस्थिती था थिएन
तर मेरो सुकोमल आलिङगन था थिएन
म बेसाहरा देखेर पग्लिएको हु
उस्को सरलता को फाइदा उठाको हैन
ए! ईश्वर तेरो सँरचना भित्र
सजिब रहनु हुन्न चोखो मन
अस्तित्व हिन बन्नु पर्छ निस्चल माया
म तेहि चोखो भएर सजिब किन?
बन्द गरिदे धड्कन मेरो
जहा अझै अल्झिएको घ्रीणा छ उपहारमा पाएको
चुटाइदे स्वास नलि
समग्र मा निर्जिब बनाइदे मलाइ

बैजनी फुल

जुन दिन बादलले ढाकेको थियो
पहाडको एक कुनामा
मलाइ याद छ आज पनि
पुरै बैजनी दिन
तिमि त थियौ बैजनि

जब मुस्काउदै, पुलकित बन्दै
हल्का आँखा चिम्लेर तिमि मलाइ हेर्थ्यौ
संसार बैजनी लाग्थ्यो र तिमि बैजनी फुल लाग्थ्यौ
मैले कैलै नदेखेको फुल
बिल्कुल अजिब लाग्थ्यौ तिमि
बिलकुल फरक लाग्थ्यो बैजनी फुल
म गम्थे, मैले बाल्यकाल मा उखेलेको सेतो बुकि फुल
त्यो पनि त फुल थियो
हामिले केटाकेटी मा नाक मा लगाउने पंहेलो बुलाकी फुल त्यो पनि त फुल थियो
आरुफुल, सयपत्री,लालिगुराँस
फुल हरुका रङ्ग थिय आफ्नै
सुगन्ध थिय आफ्नै
तर बैजनी मिश्रित रङ्ग हो त्यो
रातो सेतो र त्यस्तै अरु रङग हरुको समिस्रण हो त्यो
हो त्यही रङ्ग हरुको समिस्रण तिमि
बैजनी फुल थियौ
र थियो बैजनी सुगन्ध तिमि मा

आज राजधानी मा पारिजात को सकम्बरी फुलेकी छे
हाँगा हाँगा मा
हो उन्माद थाम्दिन, चुम्बन थाम्दिन त्यो
खस्छे र पनि धर्ति मा बैजनी रङ्ग छर्छे
म टोलाएर सम्झन्छु
तिमि सिरिश हौ कान्छी!
बैजनी रङ्ग हौ तिमि
तर सकम्बरी हैनौ
हैनौ थाम्नै नसक्ने बेग हरु
तिमि हुरि आँधी सहन सक्छौ
तिमि ज्वालामुखी कुल्चन सक्छौ

आजकाल रङ्गहर मा मन पर्ने रङ्ग लाग्छौ तिमि
जब म समिप हुन्छु सिरिश को
द
ढकमक्क फुलेका डाली हरु
निलो आकास को पृष्ठभुमि मा
धमिल तर सेतो बाँदल को च्यादर बाहिर
बुट्टेदार स-साना बैँशदार सकम्बरी हरु
उफ ! हैन हैन बैजनी फुल हरु
मलाइ गुज्याउछन र फक्रन्छन
म टोलाएरै हेर्छु र प्रश्न गर्छु
छेवैको सिटमा बसेको साथी लाइ
उ तुलना गर्छ
लडाइँ मा श्रीमान गुमाएका नारिको
झुन्ड सङ्ग सिरिश लाइ
तर मलाइ सिर्फ तिमि लाग्छौ सिरिश
र तिमि मेरो जिवन को बैजनी रङ्ग लाग्छौ
जहाँ सुख दुखको समिस्रण छ
मिलन बिछोडको सँयोग छ
हो तिमि बैजनी रङ्ग हौ
र म जिवन हुँ एउटा
जहाँ रङ्ग छ फगत बैजनी मात्र
जहाँ सपना छ फगत बैजनी मात्र

तिमिले झर्नु हुन्न
यस्तै बैजनी फुल्नु पर्छ डाली डाली
तिम्रा लक्ष हरु छन र फुल्नेछन एकदिन
तिम्रा पाइला हरु छन र पुग्नेछन एकदिन त्यहाँ
जहाँ कलम समाएर बसेकी
अर्को पुस्ताकी पारिजात हुनेछिन
र लेख्ने छिन सिरिशको फुल
जहाँ सकम्बरी हैन तिमि हुने छौ
नओइलिने बैजनी सकम्बरी
यानेकी तिमि कान्छी